- ταπεινωτικός
- -ή, -ό / ταπεινωτικός, -ή, -όν, ΝΜΑ [ταπεινῶ, -ώνω]αυτός που προκαλεί ταπείνωση, εξευτελιστικός («ταπεινωτικοί όροι ανακωχής»).επίρρ...ταπεινωτικώς και ταπεινωτικά Νεξευτελιστικά.
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
ταπεινωτικός — ή, ό επίρρ. ά που προκαλεί ταπείνωση, εξευτελιστικός: Μου έκανε ταπεινωτικές προτάσεις … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
άμορφος — (amorpha). Γένος χαμηλών θάμνων της οικογένειας των χεδρωπών, ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής. Έχουν φύλλα επαλλάσσοντα, πτεροσχιδή με φυλλάρια ωοειδή, ακέραια. Τα άνθη τους είναι λευκά, μπλε ή κόκκινα και σχηματίζουν ταξιανθίες. Τα περισσότερα από … Dictionary of Greek
εξευτελιστικός — ή, ό [εξευτελιστής] 1. ταπεινωτικός («εξευτελιστικό επάγγελμα») 2. υποτιμημένος υπερβολικά («εξευτελιστική τιμή») … Dictionary of Greek
επηρεαστικός — ή, ό (AM ἐπηρεαστικός, ή, όν) [επηρεαστής] μσν. νεοελλ. ο κατάλληλος, ικανός να επηρεάζει μσν. (στον πληθ. ως ουσ.) οι ἐπηρεαστικοί οι σχετικοί με την επιβολή φορολογίας αρχ. 1. υβριστικός, ταπεινωτικός 2. δόλιος, προμελετημένος … Dictionary of Greek
λεμές — ο 1. η πρώτης ποιότητας σταφίδα, αλλ. ελεμές 2. (για πρόσ.) (πολύ ταπεινωτικός χαρακτηρισμός) αλήτης, αγύρτης. [ΕΤΥΜΟΛ. Λ. τουρκικής προελεύσεως] … Dictionary of Greek
μειωτικός — ή, ό (Α μειωτικός, ή, όν) [μειωτός] 1. αυτός που επιφέρει μείωση 2. ταπεινωτικός, εξευτελιστικός αρχ. 1. αυτός που υποβιβάζει κάτι κατά την περιγραφή 2. αυτός που υφίσταται ελάττωση, μείωση, παρακμή. επίρρ... μειωτικώς (Α μειωτικῶς) με μειωτικό… … Dictionary of Greek
ονείδειος — ὀνείδειος, ον (Α) (ποιητ. τ.) 1. ονειδιστικός, εξυβριστικός 2. εξευτελιστικός, ταπεινωτικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνειδος + κατάλ. ειος (πρβλ. παίδ ειος)] … Dictionary of Greek
εξευτελιστικός — ή, ό επίρρ. ά 1. που προξενεί εξευτελισμό, μειωτικός, ταπεινωτικός: Εξευτελιστικό επάγγελμα. 2. που έχει υποτιμηθεί υπερβολικά, λίγος, χαμηλός: Εξευτελιστικός μισθός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
εξουθενωτικός — ή, ό επίρρ., ά 1. που εξουθενώνει, εκμηδενιστικός, εξοντωτικός: Εξουθενωτική εργασία. 2. εξευτελιστικός, ταπεινωτικός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μειωτικός — ή, ό 1. αυτός που προκαλεί μείωση, ελάττωση: Μειωτικός παράγοντας. 2. μτφ., ταπεινωτικός, προσβλητικός: Κανείς δεν υπομένει τόσο μειωτική συμπεριφορά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)